Воњ

Изначеститасте ли си? Појачасте ли га огањ у камин, да не ви се утрапи дебељак низ оџак?

Ја ги смени сијалице – наместо од четересе, ќе си осветлују свое дома сас дваес-пет “свеќе” (пошто авта још ги одразуев у “коњи”, и овој има проѓу).
Не, не штеду на струју. Мој интернет провајдер (од што ми мисли добро) ме штеди. Немам проток и нема заш да ми е упален компјутер. Иначе, снабдеван сам сас мрежу коју мој омогуќувач ми гу омогуќуе преко изнајмени (туѓи, туѓи!) кабли.

Треба ли да се каже дека главниот имач на гајтани има несметану услужљивост на свои клиенти? Чини ми се дека слично резонирање ќе се одвива к’д ќе дојдев странци у посед на наплатни рампе по автопутеви дадени под концесију.

Јака нада се буди: ќе има лутрија.
Јеее, ново светло на обзорје на догаѓаи, ва-ха-хау!
Виде се дека од данаци и таксе нема довољно доходи, па еве приливи од лото – добровољно одвојување од свои паре.

К’хм, к’хм! [Поткашљ... Загрц. Пљуц!]
Да, државна ќе е организација на овуј игру на среќу (јао!).
Знаете ли како иде распоредување на паре од уплате? Моја прогноза е дека помалце од пола ќе иде у фонд за добивке – остатак (веќински дел, не забрављајте) ќе га крка буџетанска мафија.

Него, сакате да искочимо малце надвор, да здимимо тутунче, ех? Ќе стартам бизнис сас портабл пепељарчиња. Живеачка ќе е нездрава, ама бај-д’-бук-oф-да-ло!
Колко фино се претварамо у Сингапур, е, а?

Кафан-газде ќе паузирале наредан петак у знак на протест против анти-смоукерски закон. Сви ли ќе су сложни у тој?! Б’ш ќе виду.
Имам предлог – целу недељу да не работив. Целу! Па, да има некакав ефект. Смучено ми више од врисни-и-скриј-се-и-глеј-што-ќе-биде бунтувања.

Нека се опростив од доходи, да чуемо колко тихи умев да бидев наши градови.

Уедно ќе падне потрошња на сокчиња, месца, пивца и колачиќи. Туј ќе се дојде до едну убавку спиралу на негодување на сви умешани. Тој такво нетрошење има да уапе за г’з много битни фактори – да ги спомну само произвоѓачи/дистрибутери на пиење, снабдевачи/продавачи на храну (туј су ресторани и хамбургерџилнице).
Ланчан ефект има да призивне апокалиптичан изглед. “Хоу, хоу, хоу!” – кажаја би црвено-бел брадоња, да не га заѕидасва живога.

Ќе се разшетав људи. Ќе си заидев меѓусебно на гости. Ќе почне штедење, у праву смислу.

Ајмо напоље, надразнет ми нос од мирис на мишке. Сопственици се себичњачив на е’р-фрешенери и индиски стапчиња. Иду да здулдам едно љуто цигарче. Хии, па фатиш муабет тамо, на отворено.
Te, моткамо се људи у ист кафиќ веќ едну годину, а не смо прозбориле – због тутуначко аутсајдерство почнамо некакву на-без-везе брбљацију. Легислатива има позитиван социо-ефект.

Ипак, мислу дека нема сви ни тој едно даноноќје да апстинирав од работу. Паре су јак мамац. Живеачка е скупа, а живот е ефтин – ценив ли се врлине како доследност и храброст?

Експеримент сас целонедељан бојкот (како што ја сакам ) може да прикаже чудесни резултати. И да стартам брејнсторминг-сесију сас екипу мозгови, тешко ќе опфатимо што све може да биде.

Размислите, колик тој сектор су угостителски услуге. Колко ги има директни њини сарадници кои би страдале к`д би немало работа за првите. Страхотно, да?

Ја ги собирам друштванце на мој балкон у прву вечер на протести-ту-би. Ќе има грицке, пиќа и јеќа. Стартују неки лајв-твит канал и прату вести-из-земље. И други вести ќе се видив на телевизор. Ќе се види дали сви достојуев на договорено!

А, јутре? Тој или ќе биде д’н како што беше ичера. Или ќе се фрљи недељан промет у ветар за да се постигне поента.
Тежак идеал за остварење. Чим нема ќар од пробани формуле за бунимо-се-заради-бунење-само-по-себе, треба нешто по-радикално.
Ч’к ми и некоја пријатна језа низ кичму проваѓа од могуќи последице. Време е за нови приступи, да?

Ја сам ЗА. А ти?