Провинцијалци

Денес прочитав еден блог пост од граѓанин на Скопје. Таму дечкото се изјаснил на вечната тема за провинцијалците, како тие доаѓаат во нашиот главен град и како го задушуваат и трујат. Па мислев вака преку еден пост да се изјаснам на темата.

Најпрво да напоменам, јас и другиот автор на блогов сме од Велес. Јас веќе три години студирам во Скопје, а тој веќе четири. Запознаени сме со Скопје, животот во него, културата и обичаите на скопјани. Сме биле и во кафулиња и во дискотеки. И во театар и на концерти и на фестивали. Накусо, имаме добра претстава за животот во Скопје.

Мене не ми е јасно зошто е тој гнев кај авторот? Зошто тој ги осудува луѓето што решиле да дојдат во Скопје да студираат и работат, а во исто време и да живеат таму?

Да ви ја претставам сликата за студирањето. Јас еве и по мајка и по татко сум велешанец. И кога и да ме прашаат што сум (било во Скопје, Струмица, Битола, Охрид или кое и да е друго место) јас секогаш велам дека сум велешанец. И искрено, горд сум на тоа. Фино градче полно со историја. Можда иднина не, ама историја дефинитивно.

Зошто студирам во Скопје? Очигледно многу луѓе не се запознаени дека дисперзираните студии коишто ги отвораат факултетите од Штип, Битола или Скопје се многу слаби. Во смисла дека професорите нередовно доаѓаат, квалитетот на наставата е на ниско ниво, а исто така и организираноста на факултетите (имам другари и другарки коишто студираат на тие факултети и ја знам состојбата на истите). И нормално, студент кој може да си дозволи (односно да му дозволат) да студира и да живее во Скопје ја одбира таа опција. Скопје е главен град на Македонија и е најразвиен во било кој поглед. Административен, индустриски и стопански и уште каков не центар.

Поради таа причина „сељандурите“, мили мои, одат во Скопје. Сакаат да добијат поквалитетно знаење и поквалитетен културен и забавен живот, што реално Скопје може да го понуди. Нормално, тие што ги бива го завршуваат факултетот и наоѓаат работа, тие што не ги бива бараат некое работиче, а тие што се во финансиски “теснец“ ги прават и двете работи.

Колегата блогер се навратил на калаштурите што бараат поштено скопјанче за „да го заглават“. Тоа е вообичаено во сите градови. Секоја што не ја бива да направи нешто од себе и да постигне нешто во животот гледа да се омажи. Не сакам да звучи ова шовинистички, но реално, поголемиот дел од реализаторите на ваквите планови се од понежниот пол. Значи, немој да мислиш, мој драг колега, дека тоа им го прават само „калаштурите“ на поштените скопјанчиња. Тоа буквално секаде го има. Но тоа е реалноста и не можеме да ја промениме.

Гледам се навратил и на тоа како провинцијалците им ги зимаат работните места на скопјаните. Морам тука да кажам – TOTAL BULLSHIT. Државна работа се зима со партиска книшка, а приватна работа со знаење. Приватњак не те вработува ако не те бива за работата. Тоа е ФАКТ. Е сега, ако некој скопјанец не го бивало за работата, па упаднал некој провинцијалец од Свирипичино и му ја земал работата тоа не е негова кривица. Кој е покомпетентен тој ја добива работата. Поголемиот го јаде помалиот.

А, всушност, не може ли тој што не е од Скопје да биде попаметен, поучен и поуспешен од тој што е од Скопје? Ете, во неколку коментари на блог постот (што го линкав во првата реченица) неколку луѓе кажаа дека покрај успешни скопјани исто има и многу успешни Македонци кои не се од Скопје. Пример – Жан Митрев, најдобриот кардиохирург во државава е од Штип. Творецот на македонската граматикa, Блаже Конески, е од прилепско. Питу Гули од Крушево, а Гоце Делчев (шо вие, комити, најмногу го поштуете) е од Кукуш. И многу други луѓе кои се МАКЕДОНЦИ и се еднакво важни за сите, било за скопјани, за беровчани, за велешани, за прилепчани и останатите жители на Македонија.

На прашањето зошто луѓето од помалите места бараат работа во Скопје, одговорот е едноставен. Поголем град -> повеќе опции. Во мојата струка што ја студирам (треба да дипломирам за некој ден) во Велес има 2-3 места каде што можам да се вработам, додека во Скопје има сигурно дваесет. Примањата во Скопје се поголеми, па зошто да не пробам да најдам работа во Скопје? Моја амбиција е да напредувам во кариерата, да работам на добро работно место и да бидам добро платен. Ако такво место нема во мојот роден град, тогаш ред е да побарам на друго место. И нормално дека Скопје е прв избор. Ако сум многу добар во тоа што го правам и Скопје ќе ми биде мало. Има и такви примери. Кој е тој што на било кого може да му каже „не може, ти провинцијалец, во Скопје да работиш“? Ако сум доволно добар за фирмите во Скопје, јас ќе работам тука. Ти може си скопјанец, но Скопје е македонско. Жалам, но тоа е реалноста. Тебе Скопје никој не ти го зима, уживај во него, но не можеш да ми го скратиш правото и јас да уживам во него.

А тие што плукаат по него (Скопје), нека си одат! Тука се сложувам со тебе.

Да се навратам на „зошто во Скопје?“. Во мојот град во последниве 10 години само пет тротоари се реновирани, изградени се две фонтани и реновиран е еден парк. Толку. Знаете ли дека во Велес нема кино, а театарот е 50-годишна зграда во распаѓање? Знаеме сите каков град стана Велес. Некогаш беше главен индустриски центар во државава, со преку 15 фабрики, а сега е дупка. Практично дупка. Земи го фактот дека луѓето одат во Германија да продаваат дрога за да спечалат и сè ќе ти биде јасно. А тие што ќе (успеат да) се вратат си ги исполнуваат своите тинејџерски сништа – брзи коли и жени. И што јас барам таму? Што би барал таму академски граѓанин што сака да напредне на професионален, социјален и културен план? Не дека Велес не го сакам, тоа е моето родно место, но таму (барем сега за сега) не гледам иднина. А што остана па за помалите градови?

И што е со зборот „провинцијалец“? Стварно звучи невкусно. Па и ти (скопјанецу) ако отидеш во друг град да си ја бараш среќата треба ли да бидеш нарекуван провинцијалец? Генерализацијата на провинцијалците е глупава и проста работа. Сите луѓе се различни, не е битно дали се од Скопје, Велес, Гегелија, Струмица или Долно Дупени. Заради тоа, намалете со хејтот, затоа што можеби тој што го вреѓаш и нарекуваш сељак или селанец може да е дупло поголем граѓанин од тебе и не го фрла ѓубрето од десетти спрат.

Толку од мене, мили мои Македонци.

До следното читање!

п.с. Текстот е напишан у правилен велешки дијалект (ако воопшто го приметивте)

п.с.с. од уредникот на Окно: ...и благо е лекториран (текстот:)

Извор: topilnica.wordpress.com

Колажи: Делајла Џоунс