Мери крајзис енд а хепи њу фиар

Овој ти е земља на млади кои га видуев свет преко Гугл-`Рт и Неш`нел Џиографик.
Земља на неприлагодени романтичари кои су родени у погрешан век.
Овој е простор на погони за производство на пијандуре под параван на промотивни забаве.

Градови су склопке од комшилуци кои за заеднички ги имав улице кои ги раздвојуев.
Овој е место куде што за да те саслуша некој, не е довољно да те приметив сас фино молење, него треба да кокнеш сас чекиќ по главу – т`г гарант гу имаш целу пажњу врз тебе!

На кој канал си? Што ти кажуе радиофоничан глас? Клизив ли жути букве? Мењав ли се ликови?

Пропагирав ми напредност и образованост магистри на науке, кои не умев да запамтив говорче од десет реда и га читав јавно од лишче пред пуностадионску публику. Текне ми за изванредност на мнемонички технике за памтење на аутисти, и сакам да ми биде одговорено колко ај-кју и жар у душу имав некои високопозиционерци кои нè, као, предводив у не-се-добројуев-колко-су-много кораци.

Појдите малце да се прошетамо по овија ледени тротоари, да ви раскажу нешто.
Не очекују дека ќе ми веруе те за сваку брбљарију. Еј, па немојте ни да мислите дека све што ќе збору е истина.
Сакам да видите дек ми се допада к`д ќе ве доведу у момент на нелагодност.

Дека не ве знам – не ве знам. Кажују га тој, и мислу га тој.
Бар не сам џиновски прст кој покажуе у вас и ви кажуе што сте.
Не сам убер-свезнадар кој мисли дека све е оправљиво.
У сред мои и ваши раскажувања, можемо да бидемо и рука под руку, ама и фатени за гушу!

Стрефи ли ве сраќка понекад од појаву на људи кои се поистоветуев као наследници на преувеличани историски микробе, а у исто време се срамив од свои директни предци?
Иде ли ви крв на очи од балалајке и бладања на уфуротњаци кои шљапав и шљапав само за да не останев сами у тишину на плиткост на сопствени мисле?

Прикаске – читам ги, кажују ги, ама и мрзу ги понекад.
Најбољи драматуршки инжињеринзи су на наши сопствени животи.
Кој ме режира мене? Кои су главни улоге у мои намрштени године?
Како е изведена монтажа и кадрирање на сцене од годишњи доба?

Играм се понекад игру сас људи. Знаете што им праву?
Кажују им да си замислив дека добивав прилику да испуцав ед`н метак.
Да га окинев у кога сакав. Да убиев, да унакажев или осакатив некога.
Кажују им дека едина последица од тој е дека ќе треба да се справив само сас своју савест. Ни ќе ги допрев цајкани, ни ќе има очевидци, ни ништо.
Едино пуцањ ќе си гу заврши работу, и толко.
Знаете ли што ми одговарав? Ја знам.
Најчесто толко много се ушепртљав у пренемагање и објаснувања, само за да избегнев да ми одговорив. А да им даду опцију сас повише метци, можда?

Мож бегам од слике проектирани у етер, ама новине ги читам.
Видесте ли ги слике на новогодишњи елке у сред протести?
Кордон полицајци га бранив дрвце од људи за кои тој дрвце е ставено.
Тај маса фрљаше кесе за ѓубре – китеше гу елку сас отпад!
И овија сас штитови у круг наредени, не им дозволуесва да се приближив, бре!
Која тој празнична сабласт се вештачки чуваше? Привидан оптимизам ли, што ли?
Мене т`ј заштитнички прстен около зимзелено биљче кој ги држи допунувачи на слику за тој какви су у срж работе покажа много повише за присилно одржување на евритинг-ис-џаст-фантастик слику, него некакво мало просветљенце или демистификација.

Овој глобално затоплување не да ме е укотвило у затворено.
Влада локално смрзнување! А у топло и меко, почиња зуење.
Глув град е пун сас ќутачи. Пријатна е тишина.
Пробајте да уживате у њума. Зуење се појачуе по малце.
Чешка ме нешто образ, и пулсира ми слепоочница.
Изгледа се спрема галама.
Нека дојде, спреман сам ву и ја на њума.